معرفی کتاب

منبع : لیزنا

پدرهایی که از کتابخانه به امانت گرفتم

سمیه حسامی

مخاطب این کتاب عمدتاً کودکان و نوجوانان هستند و البته کودک درون همه بزرگترهایی که روزی آرزوهای کودکانه داشتند، و یکی از این آرزوها قرار است در این کتاب به آسان‌ترین شیوه ممکن برآورده شود! در کتاب «پدرهایی که از کتابخانه به امانت گرفتم» از همان خط اول وارد ماجرا می‌شویم: «جوزف در کتابخانه منتظر پدرش بود. روی زمین کتابخانه زانو زده بود و کتاب‌های بزرگی رو به رویش بودند.» داستان در مورد پسری به نام جوزف است که مدتی است به علت بستری شدن مادرش، به همراه پدر زندگی می‌کند. پدر جوزف یک پدر معمولی است: بد آشپزی می‌کند، نامرتب است و همیشه عجله دارد! در این میان جوزف از دوستش هلن می‌شنود که کتابخانه‌ای وجود دارد که پدر امانت می‌دهد! بله، کتابخانه‌ای که انواع پدر برای امانت دادن دارد. جوزف که از این همه آشفتگی در زندگی‌اش خسته شده، بالاخره تصمیم می‌گیرد پدرهای بهتری را امتحان کند. یک پدر دانشمند، منظم، ورزشکار، یا شاید هم دست‌ودلباز. کسی چه می‌داند! 

   بعد از مدتی جوزف خودش را مقابل کتابخانه می‌بیند. کتابخانه‌ای که این طور وصف شده: «درست میان باغ، کتابخانه سیاری بود که از نوعی فلز براق ساخته شده بود» و کتابدار قصه، برخلاف بعضی از داستان‌ها خانمی شاد با لباس‌های عجیب و غریب است که جوزف زود سر حرف را با او باز می‌کند: «زن کتابدار کلاهی حصیری پوشیده بود که با میوه‌ها تزیین شده بود و عینک صورتی‌اش که شبیه قلب بود با زنجیری دور گردنش آویزان بود. جورف پرسید: هر دفعه چند تا پدر می‌توانم امانت بگیرم؟ ... فقط یکی و جریمه‌ها هم نجومی است، پول توجیبی یکسال فقط جریمه دیرکرد یک روز است.»

اینکه جوزف چه پدرهایی را امانت گرفت و بر سر پدر جوزف چه آمد را در کتاب بخوانید. پدرهایی که از کتابخانه به امانت گرفتم، قصه‌ای است که شاید بعضی از کودکان - کودکانی که از والدین خود ناراضی هستند - بارها برای خود آن را در ذهن تصور کرده اند. توصیه می‌کنم اگر دوست داشتید حتماً کتاب را بخوانید و به این کودکان هم پیشنهاد کنید. تا یادم نرفته بگویم، یکی از نکات جالب این داستان تصاویر آن است. چند تصویری که دوست داشتم در ادامه آمده است. دعوت میکنم ببینید و البته امیدوارم مثل من لذت ببرید.

مشخصات اثر:

دنیس ولهن. «پدرهایی که از کتابخانه امانت گرفتم». تصویرگر: تیم آرچبولد. برگردان: فرزاد اکبرپور. تهران: علمی و فرهنگی، ۱۳۸۴. گروه‌بندی سنی: ۷ - ۹ سال و ۱۰ - ۱۲ سال.