معرفی کتاب کیمیای محبت

کتاب کیمیای محبت شرح حال شیخ رجبعلی خیاط، از عارفان بزرگ معاصر است. وی در سال 1262 در تهران متولد شد و در سال 1340 دار فانی را وداع گفت و به ملکوت اعلی پرکشید.

این کتاب نخست با نام «تندیس اخلاص» در سال 1376 توسط انتشارات دارالحدیث منتشر شده و به سبب جاذبه فراوانی که داشت، در مدتی کوتاه، 11 بار تجدید چاپ شد. سپس مؤلف کتاب، حجة الاسلام و المسلمین محمدی ری شهری، آن را همراه اضافات و تحقیقات بیش تر به نام کیمیای محبت به دوستداران حقیقت و عرفان و پویندگان وادی عشق تقدیم کرد که در مدت کوتاهی خوانندگان زیادی پیدا کرد.

این بزرگ روشن ضمیر دارای تحصیلات حوزوی نبود اما زهد و تقوا و پاکی و عفتی که سرلوحه زندگی با برکتش قرار داده بود او را به مقام والایی در معنویت و خلوص رسانید.

 در 23 سالگی خود را از دام یک گناه شهوانی رها ساخت و بدین گونه زمام تربیت و پرورش خود را به دست خداوند داد. این گذشت از گناه موجب باز شدن دیده برزخی اش شد. خود می فرمود: به خداوند عرضه داشتم خدایا، من این گناه را برای تو ترک می کنم تو هم مرا برای خودت تربیت کن!

در سیره معنوی و سیر سلوک خود از استاد خاصی بهره نبرد. نه تنها در عقیده بلکه در همه کارها تکیه اش فقط بر اخلاص بود . به پیشه خیاطی امرار معاش می کرد و می گفت : هر سوزنی که برای غیر خدا می زنم در دستم فرو می رود! می فرمود شبی دو فرشته با دو جمله راه فنا را به من آموختند: از پیش خود هیچ مگو و غیر از خدا هیچ مخواه!

بخشی از کتاب

یکی از مهم ترین دستورالعمل های تربیتی شیخ، برنامه ریزی منظم برای خلوت کردن با خداوند متعال و دعا ومناجات است که با تعبیر گدایی در خانه خدا از آن یاد میکرد و می فرمود:

در بیداری سحر و ثلث اخر شب، آثار عجیبی است. هرچه را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها می توان حاصل نمود. از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هر چه هست، در آن است.عاشق، خواب ندارد و جز وصال محبوب، چیزی نمیخواهد. وقت ملاقات و رسیدن به وصال، هنگام سحر است.

هرگنج سعادت که خدا داد به حافظ               از یمن دعای شب و ورد سحری بود